Για το μάθημα των θρησκευτικών

Τα κανονιστικά άρθρα 5, 13 και 16 του Συντάγματος της Ελλάδος είναι για το απαραβίαστο της ελευθερίας και της ανάπτυξης της θρησκευτικής συνείδησης ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΑ και όχι μόνον της πλειοψηφίας των πιστών της, κατά το διαπιστωτικό άρθρο 3, επικρατούσας  θρησκείας της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Xριστού.

Το πολίτευμά μας είναι όχι μόνον δημοκρατικό, αλλά και δικαιοκρατικό. Δεν βασίζεται μόνον στην αρχή της πλειοψηφίας, αλλά κυρίως στα θεσμικά της αντίβαρα που προστατεύουν την μειοψηφία. Εξίσου μεγάλη σημασία έχει η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, που καθιστούν μια δημοκρατία φιλελεύθερη, δηλαδή θεσμικά πλήρη.

Και βέβαια η πλειοψηφία των μαθητών, που είναι πιστοί ορθόδοξοι, ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ, δημοκρατικά βάσει του Συντάγματος, να έχουν ένα ακραιφνώς ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ μάθημα των θρησκευτικών, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και ΜΟΝΟΝ για ΑΥΤΟΥΣ, για να μη «φαλκιδεύεται» η πίστη τους από την έκθεσή τους σε ένα πλουραλιστικό και κριτικό μάθημα, όπως τονίζει η 660/2018 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ.

Η ίδια όμως απόφαση του ΣτΕ αποδέχεται ως αναμφισβήτητη την ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ του κράτους (και κατά λογική συνέπεια των παραπάνω συνάγεται και ως οφειλή του) να παρέχει στους ΜΗ ορθόδοξους μαθητές, για τους ίδιους συνταγματικούς λόγους ισονομίας και προστασίας των ατομικών τους δικαιωμάτων, ένα παράλληλο μάθημα «θρησκειολογικού» χαρακτήρα με πληροφορίες και γνώσεις «κατά τρόπο αντικειμενικό, κριτικό και πλουραλιστικό, χωρίς να επιδιώκει κατηχητικό σκοπό».

Είναι λοιπόν λογικό, μετριοπαθές και σκόπιμο ΟΛΕΣ οι ενδιαφερόμενες πλευρές να βρουν  στη στάση του ΣτΕ την ΟΔΗΓΙΑ για μια δίκαιη και εποικοδομητική επίλυση ενός χρόνιου προβλήματος που θα μας απαλλάξει από έριδες και "πιστοποιητικά θρησκευτικών φρονημάτων", με μία απλή ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ του ενός ή του άλλου μαθήματος. Έτσι το Ελληνικό Κράτος δεν θα απειλείται με μια σίγουρη καταδίκη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου έχει φτάσει η υπόθεση, για την άνιση, μεροληπτική, αθέμιτη, καταχρηστική και προκατειλημμένη κάλυψη του μαθήματος των θρησκευτικών. Απλά το Υπουργείο θα έχει τον φόρτο εργασίας για τη διαμόρφωση των δύο μαθημάτων. Αλλά για το μεν ομολογιακό μάθημα έχει την συνεχή συνεργασία με την Επιτροπή από την Διαρκή Ιερά Σύνοδο, ενώ για το παράλληλο μάθημα με αντικείμενο όπως «Ιστορία των Δοξασιών, της Ηθικής και της Φιλοσοφίας», που τελείως άδικα και άστοχα λείπει από το διδακτικό πρόγραμμα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, θα μπορεί να συσταθεί μια ad hoc Επιτροπή Σοφών που σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής να επεξεργαστεί ένα εξόχως μορφωτικό και διδακτικό μάθημα.