Κυριακή 18 Μαρτίου 2018


Η θρησκεία είναι ψέμα· υπήρξε άχρηστο ψέμα· είναι βλαβερό ψέμα.

2.      Υπήρξε άχρηστο ψέμα (Τρίτο μέρος).

Άλλη τρανταχτά ανήθικη συμπεριφορά των θρησκευτικών κατεστημένων υπήρξε ο πόλεμός τους ενάντια στον έλεγχο των γεννήσεων σε διάφορες χώρες και κυρίως σε κάποιες που λιμοκτονούν και υποφέρουν από έλλειψη συνθηκών υγείας, και όταν ο υπερπληθυσμός αποτελεί απειλή για το μέλλον του πλανήτη. Όπου και όσο οι θρησκείες κανοναρχούν στις ζωές των ατόμων και των λαών δεν πρόκειται να έχουμε πληθυσμιακό έλεγχο, συγκράτηση της προσφυγιάς και αποφυγή των με αυτά συνδεδεμένων συρράξεων. Πού κατάφεραν να κάνουν κάποιο αποτελεσματικό έλεγχο των γεννήσεων; Εκεί που δεν υπήρχε θρησκεία σαν κυρίαρχη δύναμη· στην Κίνα.

Και ενώ προς τα τέλη του προηγούμενου αιώνα αυτά έδειχναν να συνειδητοποιούνται και κάπως να προοδεύουν, κατά τις τελευταίες δεκαετίες ο ισλαμικός φονταμενταλισμός πήρε τη σκυτάλη του "ιερού" πολέμου ενάντια στην ελεύθερη έκφραση και ανάπτυξη της ανθρώπινης ζωής και στην ανεκτικότητα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, συνεχίζοντας τις φριχτές εκδηλώσεις της θρησκευτικής του ηθικής, ήτοι μιας απάνθρωπης καταπίεσης αιχμάλωτων πληθυσμών.

Είναι λοιπόν καθαρό ψέμα ότι η θρησκεία έφερε και διατήρησε την ηθική. Η αλήθεια είναι ότι εκμεταλλεύτηκε την αυθεντική κοινωνική ανάγκη για ηθική. ΑΥΤΟΑΝΑΓΟΡΕΎΤΗΚΕ θεματοφύλακάς της. Την διαστρέβλωσε, την έκανε υποχείριό της, την έθεσε στην υπηρεσία της εξουσίας που μοιράζεται με την κοσμική εξουσία, την εκμεταλλεύτηκε κερδοσκοπικά στο έπακρο. Το θείο ψέμα δεν χρησίμευσε σε κάτι θετικό για τις ανθρώπινες κοινωνίες· γι αυτές υπήρξε άχρηστο. Χρησίμευσε στους εμπόρους του.

Από την άλλη μεριά η οικειοποίηση της ηθικής από τη θρησκεία είχε σαν αποτέλεσμα το να μην έχουμε αναπτύξει στον βαθμό που θα έπρεπε τον σεβασμό μας στην ΚΟΣΜΙΚΉ ηθική. Την βλέπουμε σαν το σύνολο των νόμων και σαν το σύνολο των νόμων να αρκεί για να την εξασφαλίζει. Αλλά πολύ συχνά αποδεικνύεται ότι το νόμιμο δεν είναι και επαρκώς ηθικό. Έχουμε ανάγκη από προσπάθεια για πιο προχωρημένες προσεγγίσεις της κοινωνικής ηθικής. Και για να ελπίζουμε σε κάποιο καλύτερο μέλλον πρέπει να στηρίξουμε υποχρεωτικά τον πνευματικό, συναισθηματικό και κοινωνικό μας εαυτό στα δεδομένα της γνώσης, της επιστήμης, της τεχνολογίας, της αληθινής πολιτικής και κοινωνικής εμπειρίας και της ανάγκης υπεράσπισης του κοινού αγαθού. Η ΕΠΙΣΤΉΜΗ είναι εκείνη που συνδέεται στενά με την ηθική γιατί μας αποκαλύπτει  τους γνωστικούς τρόπους και μας παρέχει τις συνθήκες υπό τις οποίες μπορούμε να ευημερήσουμε. Όχι οι επιταγές του θρησκευτικού κατεστημένου που εξυπηρετούν το δίδυμο του θρησκευτικοπολιτικού συμφέροντος.  

Ο φιλανθρωπικός ρόλος που ανέλαβε να παίζει η εκκλησία οδηγεί στην παρανόηση ότι η ανθρώπινη αλληλεγγύη είναι ίδιον της θρησκείας, με κακή συνέπεια την ελάφρυνση ή και απαλλαγή της ΚΟΣΜΙΚΉΣ οργάνωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης και των κοινωνικών φορέων από το φορτίο καθήκοντος που έπρεπε να φέρουν. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν χρειάζεται να γινόμαστε ΠΑΡΆΛΟΓΟΙ για να εμποτίσουμε τη ζωή μας με αγάπη, συμπόνια, έκσταση και δέος. Αρκεί η ζεστή κι αληθινή ΑΓΚΑΛΙΆ. Παρέχει αισθήματα ασφάλειας, προστασίας, εμπιστοσύνης, κατανόησης, αποδοχής, υποστήριξης, που περιορίζουν το φόβο, ανακουφίζουν  από το άγχος και την κατάθλιψη, παρηγορούν, χαλαρώνουν, τονώνουν την αυτοπεποίθηση. Είναι το απλό και άμεσο καταφύγιο  οικειότητας κάθε ανθρώπινης σχέσης· και δεν της χρειάζεται γι αυτό καμιά μεταφυσική πίστη. Υπάρχουν πολλοί ουσιαστικότεροι λόγοι για ανθρώπινη αλληλεγγύη από αυτούς που προτείνει η θρησκεία. Είναι απόλυτα δυνατό και λογικό να διακινδυνεύσει κανείς τη ζωή του για να σώσει άλλους χωρίς να πιστεύει σε κάποιες απίθανες ιδέες. Τα πιο τερατώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας έχουν προέλθει από κάποια αναπόδεικτα πιστεύω. Όποτε ακούτε ότι κάποιοι σκοτώνουν αμάχους από πρόθεση και δίχως διάκριση εξετάστε το ΔΌΓΜΑ τους. Εκεί θα βρείτε την αιτία της μισαλλοδοξίας και των εγκλημάτων. Πρέπει επιτέλους η ηθική να νοηθεί ως ΚΟΙΝΩΝΙΚΌ ΖΗΤΟΎΜΕΝΟ και κοινό αγαθό· όχι αναχρονιστικά, σαν το αντίθετο της "αμαρτίας".

(Απόσπασμα από το βιβλίο "Φυσιοκράτης ή Δεισιδαίμων")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου