Η θρησκεία είναι ψέμα· υπήρξε άχρηστο ψέμα· είναι βλαβερό ψέμα.

Είναι ΨΈΜΑ. 

1.   

Ο "θεός" είναι μια ανθρωπογενής υποθετική έννοια, και μόνον αυτό. Είναι, και μόνον, ΕΠΙΝΟΗΣΗ, αρχέγονη επινόηση του ανθρώπινου νου. Δεν υποδεικνύεται από την πραγματικότητα, δεν είναι απόρροιά της αλλά εκφράζει μια αυθόρμητη και λαθεμένη ανθρώπινη αντίδραση στην άγνοια, στην απορία, στον φόβο. Μιαν αφελή προσωποποιημένη παραστατική αναγωγή τους. Γεννήθηκε μέσα από την ανάγκη και την παρόρμηση των μακρινών προγόνων μας να πιστεύουν σαν πραγματική την ύπαρξη κάποιων φανταστικών οντοτήτων, που οι ίδιοι επινοούσαν και τις εφοδίαζαν με ικανότητες που υπερέβαιναν κατά πολύ τις δικές τους, για να αιτιολογούν τα ανεξήγητα της λειτουργίας του φυσικού κόσμου γύρω τους, αλλά κυρίως για να ελπίζουν, μέσα από την καλλιέργεια μιας ΣΧΕΣΗΣ με τις οντότητες αυτές, σε παράκαμψη των απτών δεδομένων της πραγματικότητας για την επίτευξη επιθυμιών τους.

 Ήταν η εποχή όπου δεν είχε κατανοηθεί η διάκριση ανάμεσα στο φυσικά δυνατόν και το φυσικά αδύνατο. Όλα ήσαν δυνατά, ανάλογα με την ισχύ των επινοημένων οντοτήτων. Τα επινοήματα της αυταπάτης - της σπρωγμένης από την επιθυμία πλάνης - εκλαμβάνονταν ως εξίσου φυσικά με τα απτά πράγματα της ζωής. Πίστευαν ότι μπορούν να ασκούνται πραγματικές δράσεις κι επιρροές μεταξύ πραγμάτων, εμψύχων ή αψύχων, χωρίς νάναι απαραίτητη μια χειροπιαστή διαδικασία μετάδοσης· έτσι, μόνο με τη θέληση, και χάρη σε ειδική γι αυτό ικανότητα. Και να που αυτή η πλάνη αποτέλεσε αντικείμενο εκμετάλλευσης. Γέννησε τους μάγους. Που αιώνες αργότερα αυτοονομάστηκαν ιερείς. Έτσι δημιουργήθηκαν, μέσα από τη μαγεία και τα πνεύματα, οι θεότητες των πολυθεϊσμών, έτσι και ο Θεός των θρησκειών του μονοθεϊσμού. Θεοί/Θεός είναι η ΗΘΕΛΗΜΕΝΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΥΤΑΠΑΤΗ για την παράκαμψη της αδυσώπητης φυσικής συμπεριφοράς του κόσμου.

Από τότε πέρασαν πολλοί αιώνες. Όλη η ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού είναι συναρτημένη με την πίστη σε θεούς ή ένα Θεό που παρεμβαίνει και διαφεντεύει το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων. Αυτή η εξάρτηση της ανθρώπινης μοίρας, άρα και της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της κάθε δράσης από την βούληση αυτού του προσωποποιημένου αντικείμενου πίστης, όπως την διαμόρφωναν και εξέπεμπαν προς τους πιστούς τα κατά τόπους και εποχές ιερατεία, ανάλογα με τους σκοπούς τους, ΔΙΕΦΘΕΙΡΕ την ανθρώπινη ψυχολογία. Την κράτησε δεμένη για αιώνες στην πίστη ενός ΨΕΜΑΤΟΣ. Καίριου και εκτεταμένου, όχι σημειακού. Δεν υπάρχει, ούτε ποτέ υπήρξε, μέσα σε αιώνες απεγνωσμένης αναζήτησης από αυτούς που ήθελαν διακαώς να αποδείξουν την ύπαρξη του θεού τους, το παραμικρό ίχνος αποδεικτικού στοιχείου για να στηρίξει αυτή την υπόθεση. Η Αποκάλυψη δεν υπήρξε ποτέ.

 Μέσα στους αιώνες οι θρησκείες αποτέλεσαν συστήματα μυθευμάτων που απορροφούσαν και ψεύτιζαν όλη την υπαρξιακή ανησυχία του ανθρώπου και το ενδιαφέρον του για τη σχέση του με τους άλλους και το κόσμο. Εξέτρεπαν αντικειμενικές αγωνίες σε ασύστατες αναζητήσεις. Μετέτρεπαν τη λογική σε άλογη πίστη. Σε μια υποθετική ύπαρξη μιας υπερκόσμιας οντότητας, αλλοπρόσαλλα διατυπωμένη σε Γραφές και Κοράνι, αυτοαναιρούμενη από το πλήθος των αντιφάσεών της, που δεν αντέχει σε στοιχειώδη λογική ανάλυση και στην παραμικρή φυσιοκρατική προσέγγιση. Είναι τόσο προφανές αυτό που δεν αξίζει τον κόπο να παραθέτει κανείς τα άπειρα επιχειρήματα που το καταδείχνουν. Η θρησκευτική πίστη διακρίνεται τόσο για την απιθανότητα των ισχυρισμών της όσο και για την πλήρη ανυπαρξία αποδείξεων. Έτσι που το επίθετο "θρησκευτική" να καταντάει συνώνυμο με το ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΗ.

Είναι φανερό ότι η όλη υπόθεση δεν είναι απλώς μια λογική εκτροπή, μια παραπλανητική επιμονή εκ μέρους των υπερασπιστών της θρησκείας. Είναι μια εγκληματική ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ των ανθρώπων για να διατηρείται ένα έσχατο στοιχείο μεταφυσικής στις συνειδήσεις τους και έτσι η επιρρέπειά τους στη θρησκευτικότητα. Και βέβαια η παραμονή τους στο πελατολόγιο. Όλοι όσοι κερδίζουν τα προς το ζην διδάσκοντας, κηρύσσοντας ή συντηρώντας θρησκευτικά δόγματα επιμένουν. Γιατί ξέρουν ότι μια αδέσμευτη κριτική προσέγγιση της θρησκείας αποτελεί απειλή για τα συμφέροντά τους.

(Απόσπασμα από το βιβλίο "Φυσιοκράτης ή Δεισιδαίμων")